چای کیسه ای !

جهان ، پر از رمز و راز است

هر کس در گوشه ای از این کره ی زیبای گرد ، رازی کشف می کند

و هر کس به تعداد رازهای کشف شده اش لبخندهای مختلف دارد

و من ، همواره در این فکر که کجا را می توان خوب نگاه کرد و رازی نیافت؟

عمق راز جهان می تواند در چشمان تو باشد

عمق راز جهان می تواند در تعداد تپش های قلبم و ساز نفس هایم باشد

عمق راز جهان می تواند در نوای باران باشد

...

و چه زیباست که می دانم تا هرگاه قلم بنویسد میتوانم "عمق راز جهان" نام ببرم

و امروز ، یکی از همین عمق رازهای جهان در یک چیز عجیب بود : چای کیسه ای !

همه ی ما انسان ها شبیه چای کیسه ای هستیم

میدانستی !؟

همه یک محافظ ظاهری و یک صورت داریم

اما معنایمان ، بویمان از آن است که درونمان نهفته است

یکی شبیه چای کیسه ای میوه ای است با طعم سیب سرخ

دیگری کمی ترش تر است ، و صورتی تر ، مثل آلبالو

و یکی ، مثل چای سیاه و ادویه پر رمز

پر از طعم های ناشناخته و زیبا

که ترکیبشان می شود سمفونی روحش

فقط ... باید مراقب بود

چای کیسه ای هم باید خوب دم بکشد ، باید اول خوب حسش کنی ، باید دوستش داشته باشی تا طعم واقعی خود را به تو نشان دهد

آه که چقدر حرف ها میتوان زد راجع به چای

چقدر رازدار است این کلمه ی نجیب !

ترکیب حروفش ، مثل خودش محجوب و بی ریا است

و چه زیباست که ذات هر آنچه انسان را می توان بدان تشبیه کرد پاک و پر معنا است

...



-------------------------------------------------------------

پی نوشت :

ترکیب چای ادویه عبارتست از زنجبیل ، هل ، دارچین ،میخک ، شکر قهوه ای ، چای سیاه و سفید

طعمی که باید هر جرعه را لمس کرد

...