اگه میدونستیم ...

اگه میدونستیم خدا چقدر مهربونه و چقدر دوسمون داره ، هیچ وقت فراموشش نمیکردیم ...

این جمله ای یه که واقعا حسش کردم ، اما چه دیر ... اگه خدا دوسم نداشت هیچ وقت نمیذاشت حسش کنم ، و با اینکه خیلی سختی کشیدم برای درک همین جمله ، اما بازم : خدایا شکرت ...

حالا حالا ها خیلی راه مونده واسه رفتن ، و من ... خیلی خسته بودم ، از خستگی نالیدم و از این دنیا و از همه و هیچ ، اما بازم ... دارم سعی میکنم که فقط خستگی در کنم و برم تا برسم ، برسم به معنا ، به نگاه ، به خّّّّّّّّّّّّدا ...

یه کم دعا احتیاج دارم ...

خدایا

کاش

دلم برات تنگ شده

برای تو ، برای خودم ، برای همه چیز ...

کاش بودم ، یا حداقل بودنم رو حس میکردم

کاش نمیمردم ، یا حداقل مردنم رو حس نمیکردم

کاش هنوز هم آسمون ، مثله رویاهای گمشده ام آبی بود 

 

 

        

من موندم و خدام

حالا دیگه من موندم و خدا ...

خدا میدونم تصمیم گرفتی باهام تسویه حساب کنی ، اما چه زود ...

کاشکی عذابت از اون رو باشه که دوسم داری ...

کاش

...

خدا هیچی ندارم بگم ، که فقط تویی و تو موندی

که منم و یه ذره عمر و یه عالم شرمندگی

که منم و یه کوله بار که برام خیلی سنگینه

که منم و تنهایی

منم و یه عالم حرف ناگفته

منم و اعترافهای نکرده

منم و سادگیام

منم و حماقت

خدایا به خوابم بیا

به سراغم بیا

کمکم کن

منو رها کن از بودن

تنهام نذار