شعر زمان ما
۱۳۸۵ تیر ۱۹, دوشنبه
ميان خورشيد های هميشه
زيبايی تو
لنگری است ـ
خورشيدی که
از سپيده دم همه ی ستارگان
بی نيازم ميکند
نگاه ات
شکست ستم گری است ـ
که عريانی روح مرا
از مهر
جامه ای کرد
بدان سان که کنون ام
شب بی روزن هرگز
چنان نمايد که کنايتی طنز الود بوده است
و چشمانت با من گفتند
که فردا روز ديگری است ـ
آنک چشمانی که خمير مايه ی مهر است !
وينک مهر تو :
نبرد افزاری
تا با تقدير خويش پنجه در پنجه کنم
ميان افتاب های هميشه
زيبايی تو
لنگری است ـ
نگاه ات
شکست ستم گری است ـ
و چشمانت با من گفتند
که فردا
روز ديگری است.
۱۳۸۵ تیر ۸, پنجشنبه
يک بار خواب ديدن تو به تمام عمر می ارزد
پس نگو ، نگو که رويای دور از دسترس خوش نيست
قبول ندارم ، گرچه ظاهر جسم خسته است
ولی دل
دريايی است
تاب و توا نش بيش از اينهاست
دوستت دارم و تاوان ان هر چه باشد ، باشد
دوستت خواهم داشت بيشتر از ديروز ، باکی ندارم
از هيچ کس و هر کس ،
که تو را دارم
۱۳۸۵ خرداد ۲۱, یکشنبه
* پرواز را به خاطر بسپار ، پرنده مردنيست *
اين را فروغ گفت ...
ولی نگفت:
پرواز چگونه به خاطر سپردنيست ؟
ايا بعد از مرگ دل هم ، عشق ميماند ؟
و ايا بعد من قلبم صدای تاپ تاپ عشق را ميداند ؟
و ميخواند
که ای دنيا تو هم وفا نداری واسه موندن
تو هم صفا نداری واسه خوندن
نميدانم
ولی اين گفته را دل خوب ميداند
که تا من هستم و ادم
عشق ميماند
عشق ميماند
....
--------------------------------------------------------------
پاورقی : اين مطلب رو ۳ بار نوشتم تا ثبت شد !!!
فردا .... فردا و فردا ها ... چه خواهد شد ؟!!! : پرواز را به خاطر بسپار ، پرنده مردنيست !!!!
به سراغ من بيا
۱۳۸۵ فروردین ۳۰, چهارشنبه
من نشاني از تو ندارم...
اما نشاني ام را براي تو مي نويسم:
در عصرهاي انتظار، به حوالي بي کسي ام قدم بگذار!
خيابان غربت را پيدا کن،
و وارد کوچه پس کوچه هاي تنهايي شو!
کلبهء غريبي ام را پيدا کن، کنار بيد مجنون خزان زده و کنار مرداب آرزوهاي رنگي ام!
در کلبه را باز کن.
و به سراغ بغض خيس پنجره برو!
حرير غمش را کنار بزن!
مرا خواهي ديد با بغضي کويري، که غرق عصارهء انتظار پشت ديوار دردهايم نشسته ام
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)