تسلسل آرزوها

یه روزی یه دوره ای یه جایی
دلت میره واسه تمنای رسیدن به یه چیزی یه کسی یه آرزویی
و وقتی ازون روز و دوره و مکان گذشت ... یا بهش رسیدی یا نه
اگه نرسیدی یا همچنان در آرزوشی و یا دیگه به آرزوهای به خیال خودت بزرگ تر فکر میکنی
اگه همچنان در آرزوش باشی یا براش تلاش میکنی و یا فقط در آرزوشی و خودتو تا زمانی که اون آرزو برات نشه هدف گذاشتی سر کار
اگه به اون آرزو رسیدی که یا از رسیدن بهش پشیمونی یا نیستی
اگه از رسیدن به اون آرزو پشیمون نباشی خیلی دیگه خوش بحالته اما بازم زندگی ادامه داره و هیچ وقت هیچی کافی نیست و تو باز در آرزویی دیگه به سر میبری
اگه از رسیدن بهش پشیمونی یا دنبال بدست اوردن آرزوی دیگه ای میری و یا نا امید با همون حالت میسازی
اگه نا امید با همون حالت بسازی نشون میده یا ادم ضعیفی هستی یا بیمار روحی
اگه ضعیفی که خیلی بد به حالته و تو محکوم میشی به زندگی اجباری ای که خودت برای خودت ساختی
اگه بیمار روحی بشی که یا میری دکتر خوب میشی و یا نمیری و همونجوری میمونی
اگه بری دکتر خوب بشی که باز سعی میکنی زندگیتو تغییر بدی و میری دنبال یه آرزوی دیگه
اگه نری دکتر یا دوباره تو دنیای بسته و غیر واقعی خودت‌، خودتو محکوم به زندگی میکنی یا تو دیوارای بسته تیمارستان محکوم به زندگی میکننت
حالا اگه بعد از به دست اوردن آرزویی که بعدش پشیمونت کرده به دنبال آرزوی دیگه بری که میری در پی تغییر و تو یا به اون آرزو میرسی یا نمی رسی
...
..!
زندگیه دیگه ... سخت نگیر !
اگه سخت بگیری ... و اگه سخت نگیری ...
به هر حال هر دوش میگذره
مهم اینه که چجوری بگذره ، مهم اینه وقتی یه روز و یه لحظه و یه جایی رسید که روز و لحظه و مکان آخر بود ، لبخند رو لبات باشه ... لبخندی از رضایت ...